Weer een paar bestemmingen verder

Hallo allemaal,
Na het buskaartjes kopen vorige week zijn we een film gaan kijken bij Matí thuis. We hadden een beetje een luie dag want iedereen was dus heel moe. Die avond heeft Matí voor ons gekookt, was echt heel erg lekker, iets van vlees in een soort jus met ui en champignons en dan salade en rode wijn erbij, echt prefect. Daarna zijn we gaan slapen want we waren dus allemaal echt dood.
Woensdag hebben we zeer dramatisch afscheid genomen van Matí (haha nee viel wel mee hoor. Maar het was echt heel leuk daar). Om 2 uur ging onze bus, en we kwamen diezelfde avond aan in La Serena, waar we naar een hostel zijn gegaan. We hadden niet echt zin om te koken dus we zijn maar uit eten gegaan, bij een of andere goedkope bar. Eten was wel lekker verder, maar op onze tafel lagen allemaal dode vliegjes dus dat was minder. Het hostel waar we zaten was wel prettig, fijne bedden en goede badkamer dus dat was een pluspuntje.
Donderdag gingen we de stad verkennen. La Serena is niet heel groot dus we waren niet heel lang bezig. We hebben een beetje door het centrum gelopen en wat te eten en smoothies gehaald. Daarna besloten we terug te gaan naar het hostel om een beetje te gaan lezen en niks doen. Er was een Australische guy ook in het hostel dus we boden hem thee aan en na wat praten spraken we af om te gaan barbecuen die avond. We gingen met zijn allen even boodschappen doen, en toen hebben we een gezellige avond doorgebracht met veel lekker eten. We hebben ook nog een Nederlands meisje ontmoet, wat echt niet vaak voorkomt voor ons, maar op de een of andere manier was zij in elk hostel waar ze was geweest Nederlanders tegengekomen.
De volgende dag zijn we pas laat in beweging gekomen, waarna Nina en ik een tour hebben geboekt naar de 'Valle del Elqui' voor de dag erna. Daphne ging niet mee, want ze wilde gewoon naar een dorpje gaan in de vallei en het zelf verkennen. We hebben ook maar gelijk buskaartjes gekocht, Nina en ik althans, voor zaterdagavond naar Antofagasta, een stad die iets noordelijker ligt in Chili. De bus was een nachtbus, en het zou rond de 12 uur duren om naar Antofagasta te rijden. We zouden Daphne daar of in San Pedro de Atacama, waar we daarna heen zouden gaan, weer ontmoeten.
Zaterdag begon de tour best vroeg, we moesten om 9 uur klaar staan voor het hostel, waar we op werden gehaald. Het was best een leuke tour, we gingen eerst naar een dam van waarvandaan we een super mooi uitzicht hadden, en daarna naar een Pisquera, oftewel Pisco distilleerderij. Ik had vast al een keer verteld dat Piscosour (pisco met citroen en suiker) het nationale drankje van Chili is, en dat wij al onze 'fair share' aan piscola hebben gedronken. Het was best leuk om te zijn waar het werd gemaakt. Daarna zijn we langs een paar dorpjes geweest in de vallei en daar kregen we steeds een minuutje of 20 de tijd om rond te kijken. Aan het einde kregen we lunch bij een restaurant, wat best lekker was, en daarna werden we weer netjes voor het hostel afgezet. Het was dus best wel leuk, maar om de een of andere reden was iedereen hier razend enthousiast over, en dat snap ik dan weer niet helemaal. Maar goed. Toen we terug waren bij het hostel moesten we nog iets van vijf uur wachten tot de bus zou vertrekken dus hebben Nina en ik gezellig Wie is de Mol gekeken. Om 22:00 uur zijn we naar het busstation gelopen en waren we daar ruim op tijd. De busreis was zoals elke andere: vrij saai. Beetje geslapen, beetje gelezen. Best oké.
's Ochtends om iets van 10:30 uur kwamen we aan in Antofagasta en zijn we met een taxi naar het huis van onze couchsurfer gegaan. Hij sprak geen Engels, dus ik moest even mijn Spaanse vaardigheden gebruiken, wat nog verrassend goed ging. We zijn een beetje door de stad gaan lopen, en hebben daar geconcludeerd dat het niet heel interessant was allemaal. Om die reden, en als bijkomstigheid dat het huis van onze host niet heel chill was, besloten we de volgende dag maar gewoon naar San Pedro de Atacama te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan, maandag om 14:00 zaten we weer in de bus. De reis naar San Pedro was niet lang, uurtje of 5 denk ik, maar het had comfortabeler gekund. Bij het instappen in de bus was de situatie namelijk als volgt: er zaten andere mensen op onze aangewezen plekken. Deze plekken waren helemaal voorin de bus, wat leuk is want dan kun je door de voorruit kijken. Maar de mensen die op onze plekken zaten begonnen een heel verhaal over dat ze al 20 uur in deze bus zaten en weet ik veel wat, dus ik probeerde netjes te vragen of we even naar hun kaartjes mochten kijken. Ze zeiden dat de conducteur hun kaartjes had ingenomen (wat onwaarschijnlijk is want dat doen ze echt nooit) en na een heleboel gezeik en de conducteur erbij halen moesten wij maar ergens anders gaan zitten. Dit ging een tijdje goed totdat we bij een ander station kwamen en er nieuwe mensen instapten die op onze plekken hoorden te zitten. Nina ging even proberen het uit te leggen aan de conducteur, maar dat lukte niet, dus toen ging ik en toen was het dezelfde man die ons eerder had verplaatst, en deze keer mochten we beneden in de bus zitten (het duurdere en luxere gedeelte!). Dat vond ik dan toch wel weer netjes van ze. De rest van de reis verliep dus heel chill met superveel beenruimte en fijne stoelen. We hadden van tevoren geen hostel geboekt, dus toen we aankwamen zijn we een soort van op hoop van zegen rond gaan lopen en hebben we een hostel gevonden. Op hostelworld zaten ze allemaal vol, en San Pedro is heel erg toeristisch dus ik vreesde nog even dat het niet ging lukken, maar alles zat weer mee. We hebben nog een beetje rondgelopen 's avonds, maar San Pedro is vrij klein dus het duurde niet lang. We hebben lekker simpel gegeten en toen zijn we maar gewoon naar bed gegaan.
Vandaag hebben we weer rondgelopen, deze keer naar de kerk en een museum over meteorieten. Het was best leuk allemaal, San Pedro is dus heel klein, maar wel erg schattig, ook echt gebouwd op toeristen zoals veel Patagonische dorpjes, behalve dan dat het in San Pedro echt heel erg warm is, echt heel erg warm, en dat de omgeving dus niet uit Patagonische steppe, maar uit veel zand en stenen bestaat. In de stad zijn er ook allemaal zandweggetjes, niets is geasfalteerd (dat is weer een beetje zoals in Punta del Diablo). Je vraagt je nu misschien af waarom mensen hier dan in godsnaam naartoe komen, maar dat is voor de omgeving. Hier in de buurt zijn allemaal mooie natuurverschijnselen te bezichtigen, waaronder Valle de la Luna, geisers, meren, en het is ook redelijk dicht bij de zoutvlaktes van Uyuni, in Bolivia. Het dorp zit dan ook vol met tour agencies, en er komen kennelijk zoveel mensen op af dat ze allemaal rondkomen. Wij gaan misschien ook nog een tour doen, we moeten er nog even over nadenken. Morgen switchen we in elk geval van hostels, want deze kon maar voor twee nachten, en Daphne komt morgen ook aan hier.
Groetjes!